راه یابی «آیین بدنویسی» به نوشته های علم اطلاعات و دانش شناسی: نگاهی به مشکلات ویرایشی در مقاله های مجلات جاری

مقدمه و هدف: اصل درست­نویسی اصل مشترک نوشتن به یک زبان است. درست­نویسی، به­ویژه در نوشتار علمی ضروری و عامل روان و سلیس بودن متن است. هدف این مطالعه نگاهی نقادانه به مسائل و مشکلات ویرایشی نوشته­های مربوط به علم اطلاعات و دانش­شناسی از لابه­لای مقالات منتشر شده در مجلات جاری این رشته به زبان فارسی است. روش: تعداد 89 مقالۀ منتشر شده در آخرین شماره از یازده عنوان مجلۀ فارسی این رشته، در تابستان و پاییز 1392 تحلیل محتوا و از نظر مسائل ویرایشی در سه نوع ویرایش (فنی، ساختاری-زبانی، و محتوایی یا تخصصی) بررسی شد. یافته­ها: نتایج نشان دهندۀ وجود نارسایی­های زیاد در این زمینه و حاکی از راه­یابی «آیین بدنویسی»[1] به نوشته­های این رشته در هر سه نوع ویرایش بود. نتیجه­گیری: آموزش کاربردی زبان فارسی در دورۀ تحصیلات دانشگاهی، دقت نویسندگان در نوشتن مقالات، حساسیت داوران و وسواس ویراستاران برای رفع نسبی این نارسایی­ها لازم است. [1] این عبارت را از زنده­یاد دکتر عبّاس حرّی (1370) عاریت گرفته­ایم.